اجازه نده آدمها خيلى ازت بدونن.....
ما تو زندگیمون یه کسایی رو راه دادیم که حضرت نوح تو کشتیش راه نداد...!
مينويسم روىِ يك كاغذ؛ "صبحت بخير، زيباترين بهانه ى بيدارى" ميچسبانم به هركجا كه چشمانَت زودتر درگيرش ميشوند
دردِ من ، آرامِ جانِ دیگران است، خوش به حالِ دیگران...!
دلم عجیب یک غیره منتظره خوب می خواهد...
تلخترین قسمت زندگی اونجاست که آدم به خودش میگه: " چی فکر میکردیم و چی شد ... "
این مردم ظاهر بین به سر آستین آدم نگاه میکنند! سر آستین آدم کهنه باشد،کلامت اگر حتی گوهر باشد آن گوهر را ور نمی چینند.....
+ «اگه بفهمی برای یه نفر مثل قبل نیستی چیکار میکنی؟»
- «میرم، قبل از اینکه برای نبودنم تصمیم بگیره. من برای اولویت دوم بودن ساخته نشدم.»
شخصيت يعنى با كسى كه هيچ كارى نمیتواند برایتان انجام دهد چطور برخورد میكنيد.
وقتی میبینید یکی حالش یه کم خوبه، از گرفتاریها و غصههاش ازش چیزی نپرسید، بذارید یه کم حال خوبش طولانیتر باشه.
هزار جور اشتباه می کنیم و هر بار خودمان را با "دفعه اول بود " "دیگر تکرارش نمی کنم" توجیه می کنیم، اما گاهی لابه لای همین دفعه اولی ها، قلبی، غروری، حرمتی چنان می شکند که تا آخر عمر ترمیم شدنی نیست! گاهی برای نابودی یک نفر یک بار اشتباهمان کافیست …!
رابطهی فکری مهمتر از رابطهی خونی است بعضی آدمها در ذهن آدم یک بار برای همیشه خلق میشوند.
دردناک ترین بخش ماجرا اینجا بود که ما تا بلندترین پرتگاهها رفتیم و کسی نگرانمان نشد. شاید آنقدر گفتیم خوبیم که باور کردند.
دوست بدارید و بگذارید که دوست داشته شوید
آدم بدونِ این بساط ها زندگی از گلویَش پایین نمیرود ...
