مرحمی گر بردلم باشی طبیبت میشوم چون بخواهی یانخواهی دلفریبت میشوم درگلستان وجودت می نشینم روزوشب همچو پروانه اسیرعطرسیبت میشوم مهر تو افتاده بر دل عاشق رویت شدم عاشقی دلخسته و بی شک حبیبت میشوم من شبیه اسب وحشی تاختم برقلب تو گرچه سرکش بوده ام رام و نجیبت میشوم گرچه استادی و درسی ازمحبت داده ای در کلاس عاشقی گاهی رقیبت میشوم
وقتی دلتنگی ؛ بہ یادڪسی باش ڪہ دوستت داره وقتی غمگینی ؛ بہ یادڪسی باش ڪہ عاشق خنده هاتہ وقـتـی نا امیدے ؛ بہ یادڪسی بـاش ڪہ تـنها امیـدش تویی
نمیدانم چہ پنهان ڪردهاے در زلف مشڪینت ڪ هرجا میروم عطرش مرا رسواے عالم میڪند جانم هزار دلدادهے عاشق فداے تارے از زلفان مشڪینت ڪہ خنجر میڪشد مویت بہ روے سینہام هرشب ..!!
یار را در بر گرفتن کی فراموشم شود؟ کی رود از یادِ کس چیزی که از بر میکند!
1399/08/28 - 09:54