چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری ست
جای گلایه نیست که این رسم دلبری ست
هرکس گذشت از نظرت در دلت نشست
تنها گناه آینه ها زودباوری ست
مهرت به خلق بیشتر از جور بر من است
سهم برابرِ همگان نابرابری ست
دشنام یا دعای تو در حق من یکی ست
ای آفتاب! هرچه کنی ذرّه پروری ست
ساحل جواب سرزنش موج را نداد
گاهی فقط سکوت سزای سبکسری ست
دنیای واقعی با فیلما فرق داره ؛
اونی ك آخر فیلما برمیگرده حقوق میگیره
#آدم-هایی-که-در-مقابل-توجیهات-بی-اساس...#سکوت-میکنند-یقیناً-ساده-لوح-نیستند...#آنها-فقط-پُرند-از-اثبات-حقایق...
اما چرا انسان‌های نیک رنج می‌برند؟ در حقیقت انسان‌های نیک هرگز رنج نمی‌برند.اگر انسان نیک، گرفتار رنجی شود در واقع جایی در اعماق وجودش ناخالصی و ظلمتی وجود دارد که باید توسط رنجِ نازل شده تطهیر و روشن شود. انسانِ نیک رنج می‌برد تا آن قسمت از سستی وجودش به نیکی و قدرت تبدیل شود، اما سستی و ضعف چگونه به نیکی و قدرت تبدیل می‌شود؟ درست مانند طلا. طلا درکوره ذوب می‌شود تا تصفیه گردد. به همین ترتیب اگر پاره‌ای ضعف و ناخالصی در وجود ما هست، باید آتش رنج‌ها را پشتِ سر بگذاریم. #جی_پی_واسوانی
اصلا کوتاه نیا /
{-64-}
