کاش میشد دربوی تو جان داد
و تن را درحرارت چشمانت شست
آن وقت دلم هیچوقت تنگ نمیشد!
نه به کوچکی الان،که دردهانم حل میشود
وتاروی لب هایم نمیرسد
و درنتیجه
تو هیچوقت نخواهی فهمید
که من چقدر، بی حد
دوستت داشته ام.
____________________________
گوش کن دیوونه،تو برای من خواستنی ترین خواسته این دنیایی
من حاضرم نصف عمرمو بدم تا فقط بتونم کمی بیشتر توروکنارخودم داشته باشم
کم چیزی ک نیست!
تو ماچ داشتنی ترین آدم منی(:
یه جایی خوندم ک به جای دوستت دارم به آدما بگین بمونن براتون
این خیلی عمیق و قشنگ تره.
پس بمون برام پسرکم...
سلام ( صبح تون بخیر دوستان)
انوار طلایی خورشید نوید مهربانی ولطف پروردگار را می‌دهند
که دراین روز زیبا به روی همگی ما لبخند می‌زند
بیاید به یکدیگر لبخند بزنیم و صبحی پرازعشق ومهربانی را آغاز کنیم
که عشق منشا درمان همه دردهای بشریست.
صبح همگی بخیر
روز خوب و سرشار از شادی برای همگی‌مان آرزو دارم.
*نشر:* گاهنامه مدیر
■شرکتی بزرگ قصد استخدام تنها یک نفر را داشت. بدین منظور آزمونی را برگزار کرد که تنها یک پرسش داشت! پرسش این بود: "شما در یک شب طوفانی سرد زمستانی، در حال رانندگی از خیابانی هستید، ناگهان در حال عبور کردن، به یک ایستگاه اتوبوس نزدیک می شوید!
□سه نفر داخل ایستگاه منتظر اتوبوس هستند؛ یک پیر زن که در حال مرگ است! یک پزشک که قبلا جان شما را نجات داده و یک نفر که در رؤیاهایتان خیال ازدواج با او را دارید!
●شما می توانید تنها یکی از این سه نفر را برای سوار نمودن انتخاب کنید!
کدامیک را انتخاب خواهید کرد؟ دلیل خود را به طور کامل شرح دهید.
○قاعدتاً، این آزمون نمی‌تواند نوعی تست شخصیت باشد، زیرا هر پاسخی دلیل خاص خودش را دارد!
■پیرزن در حال مرگ است، شما باید او را نجات دهید هر چند او خیلی پیر است و به هر حال خواهد مُرد!
□شما باید پزشک را سوار کنید زیرا او قبلاً جان شما را نجات داده و این فرصتی است که می توانید جبران کنید. اما شاید هم بتوانید بعداً جبران کنید!
●شما باید شخص مورد علاقه تان را سوار کنید زیرا اگر این فرصت را از دست بدهید ممکن است هرگز قادر نباشید مثل او را پیدا کنید!
○از دویست نفری که در این آزمون شرکت کردند، تنها شخصی که استخدام شد دلیلی برای پاسخ خود نداد. او نوشته بود: "سوئیچ ماشین را به پزشک می دهم تا پیرزن را به بیمارستان برساند و خودم به همراه همسر رؤیاهایم زیر باران منتظر اتوبوس می مانیم!"
■پاسخ زیبا و سرشار از متانتی که ارائه شد، گویای بهترین پاسخ است و مسلماً همه می پذیرند که پاسخ فوق، بهترین پاسخ است! اما هیچکس در ابتدا به این پاسخ فکر نمی کند؟!
□چرا؟ زیرا ما هرگز نمی خواهیم داشته ها و مَزیت های خودمان: «ماشین»، «قدرت»، «موقعیت» را از دست بدهیم!
●اگر قادر باشیم «خودخواهی ها»، «محدودیت ها» و «مزیت های» خود را از خود دور کرده یا ببخشیم، گاهی اوقات می توانیم چیزهای بهتری به دست بیاوریم...
سلامتی رفیق که حاضر بمیره و اشک رفیق نبینه
سلامتی اشک رفیق که آدمو نابود میکنه
سلامتی رفیقی که تو رفاقت خنجر خورد
اما چون فهمید رفیقش بوده سکوت کرد
سلامتی رفیقام که از پشت زدنو بر نگشتن
سلامتی رفاقت که آدم مردونگی توش یاد میگیره
سلامتی پسری که بخاطر رفیقش از دنیا برید
سلامتی رفیقی که بعد رفتن عشقش رفقاشن که آرومش میکنن
رفیقاشن که میشن سنگ صبورش
رفیقاشن که آب میشن به پاش
سلامتی همه با مراما . . .
