یک زندگی کم است
برای آنکه تمام شکلهای دوستت دارم را
با تو در میان بگذارم...
میخواهم هر صبح که پنجره را باز میکنی؛
آن درخت روبهرو من باشم
فصل تازه من باشم
آفتاب من باشم
استکان چای من باشم
و هر پرندهای که نان از انگشتان تو میگیرد...
یک زندگی کم است
برای شاعری که میخواهد در تمام جمله ها
دوستت داشته باشد...
چشم مستت از غزل دیوانه میسازد مرا
مستیت در شاعری افسانه میسازد مرا
راز عشقت با کسی هرگز نمیگویم بدان
گرچه میدانم غمت غمخانه میسازد مرا
❤️
در زیباترین
عاشــقانه های جهان
همیشه قلب یک زن در میان است!
زن اگر نباشد
پرندهے شعر
در شاخه های دفتر هیچ شاعری پر نمیزند ...
چه حرف ها که درونم نگفته می ماند
خوشا به حال شماها که شاعری بلدید
چه حرف ها که درونم نگفته می ماند
خوشا به حال شماها که شاعری بلدید
من ز هجران نگارم#شاعری آموختم ...
الیسا و ملیسا، خواستن برن کلیسا
تو راهروی کلیسا، گیر کرد به سقف کلیپسا
چه شاعری شدم خبر نداشتم
"دوستت دارم"در زبان مردان شکلهای مختلفی دارد.
بعضی ها با یک شاخه گل، بعضی ها با یک چشمک در یک مهمانی شلوغ، برخی با بوسه ای آتشین در نیمه های شب.
عده ای با گفتن:"خانم، آستینم را تا میزنی؟"
اما فقط تعداد اندکی از آنها بجای گفتن دوستت دارم، برای معشوقه شان شعر میسرایند...
با این تفاوت که میخواهند تمام دنیا از این دوست داشتن باخبر شوند.
امروز 27 شهریور
بزرگداشت استاد شهریار
است.شاعری که شعری بی نظیر
در رسای مولا علی علیه السلام
سرود که جاودانه شد.روحش شاد
من عاشق شعر علی ای همای رحمت
استاد شهریارم.