یه زمانی بود که تلاش میکردم که زنده بمونم
خیلی دست و پا زدم
"تو زندگی حماقتی بزرگتر ازین نداشتم"
تہش مرگہ ، میدونم !!!
اما ازون عذابے میترسم ڪہ
باعث میشہ صدبار بمیرم و زنده بݜم ...
دروغ چرا! دیگہ طاقتشو ندارم
خدایا برس بدادم :(
#یہویی
گاهے میشہ جورے دیگہ زندگی ڪرد ...
گاهے میشہ یہ آتیش روشن ڪرد ... یه چایے درست ڪرد ...
میشہ ڪنار آتیش بشینۍ!
از نسیم خنڪ ݪذت ببرے از چاے از شعݪہ های سوزان آتیش...
منتظر روزاے خوب نباش... یہ روز خوب هیچوقت نمیاد ...
یہ روز خوبو بساز ...
براے ساعتے هم شده با خودت خݪوت ڪن ... تو نیمہ شب بشین ... از سڪوت نیمہ شب ݪذت ببر ... بہ چیزے فڪر نڪن ...
نہ گذشتہ نہ حاݪ و نہ آینده ...
یڪبارم ڪہ شده ،بݪایے ڪہ یہ قرص آرامبخش سرت میاره ، خودت سر خودت بیار ...
بزار براے مدتۍ ذهنت روحت جسمت آروم بگیره ...
شاید اینجورے برات بهتر باشہ
واسہ ساعاتی از روز هم شده ، روے ذهنت بزن ( براۍ ساعاتۍ تعطیل)
و بہ چیزے فڪ نڪن
ذهن مون هم مث جسم مون نیاز بہ استراحت داره...
رویاے آشناے شب و روز عمر من !
در خواب هاے ڪودڪی ام دیده ام تو را
#قیصر_امین_پور
روزهاے رفته بـہ چوب ڪبریت هاے سوختہ میمانند...
هرڪاری میخواهۍ بڪن
آنہا دوباره ↩روشن نمی شوند!
ﻓﻘﻂ ↩سیاهے آنہا دستت را آلوده می ڪند ...
روزهایت را بیہوده نسوزان
↩ #زندگی ✔ را رنگی تازه بزن …
دستت شبیه قبل پناهم نمی دهد
در سرزمین قلبِ طُـ♥ راهم نمی دهد
پر نقش تر از فرش دݪم بافتہ اے نیست
از بس ڪـــہ گره زد بــہ گره ؛ حوصݪہ ها را
یڪ بار هم اے عـݜق من از عقݪ میندیش
بگذار ڪـــہ دݪ حݪ بڪند مسئلـہ را . . .
بی تو ...
هر ݪحظہ مرا بیم فرو ریختن است ...
همچو شـہرے ڪـہ بر روے
گسل زݪزݪــہ هاست ...