به همدیگه قول داده بودیم

اید گذشت..از گذشته ھا..از گذشت ھا و بخشش‌ھا..

از شمارش شکستن ھا و ندیده انگاشته شدن‌ھا..

و از ھیاھوی بی خیالی آدم‌ھا..

و از سایه‌ھای خاطرات..

و چشم پوشیده داشت بر زخم‌ھای ماندگار..

و باور داشت رویایی به رنگ مرگ را..

و لبخند زد به حقایق تنھایی..

زندگی پر از خنده های با دلیل و بی دلیل ،
گریه و غم ،هیجان و نشاط ، زندگی پر از لحظه هایی است که روزمان، هفته و سالمان را می سازد.
زندگی گاه مثل سیب ترش مزه میدهد زیر دندان و گاه مثل خرمالوی نارس گس میشود.
زندگی پر از اتفاقات نیافتاده پر از حوادث عجیب پر از خشم و هیاهوست ،
زندگی مثل راه رفتن زیر باران بی چتر ،نم دار و سرد و لذت بخش است .وقتی خسته از روزمرگیها می نشینیم تا به هر آنچه گذشته بیاندیشیم ، طرح یک لبخند میتواند چنان حالمان را خوش کند که با خود بگوییم
به طلوع فکر کن ،شب ِسیاه رفتنی است
به قول شاعر پایان شب سیه سپید است !

اگر هيچ چيز نتواند مارا از مرگ برهاند ، لااقل عشق از زندگي نجاتمان خواهد داد

چه سرد است این زمستان بی رحم

ای خورشیده من در من طلوع کن

جسم خسته ی مرا که یخ زده است

از گرمای وجودت آب کن …

بیا که این زمستان بی تو

مرا در آغوش مرگ میکشد