خودت میدونی جات کجاست حاشا نکن

خدانکنه جونم

ذره کاهی بودیم و از ما چه کوهی ساختند
مشت خاکی بودیم و از ما چه ناسی ساختند
چون بشد آدم شریف خلق و مخلوق و زمین
هر ملائک را بر او سجدهء خاصی ساختند
بعد از او انسانیت آمد ، شد اهداف زمین
چونکه سخت باشد عمل ،هی ناسپاسی ساختند
آن که خوبی کرد و نیکو بود در دیوان عشق
خصلت دیوانگی دادندشو، او را حواسی ساختند
عاقبت دانستم این دنیا ز حرفی بیش نیست
آدمی با حرفها، از سلب ها خود را خلاصی ساختند

پدرم شوهر دخترم شد و من پدر زنش!

بعد از مدتی زنم بچه دار شد که پدرم پدربزرگش شد و همانطور که فرزندم برادر زن پدرم است او خاله ام شد و فرزندم داییم!!

و زمانیکه زن پدرم بچه دار شد فرزندش برادرم شد و در آن واحد نوه ام، چون نوه زنم میشد و زنم چون مادربزرگ برادرم میشد مادربزرگ منم هست. با این حساب من همسر مادربزرگم هستم و پدربزرگ برادرم از پدرم و پدربزرگ خودم و نوه خودم. ????

آخونده: توکل به خدا کن و خودکشی کن. خدا خودت و پدرت رو نابود کنه و لعنت بر کسی که دوباره ازت سؤال کنه????????????????????????

باعث افتخار بود فرشته جان این چه حرفیه.. روزت خوش .. موافقم ارزشش نداره

نمیام

ازنازچه می خندی بردیده كه می گرید؟ این دیده زمانی نیز خندیده که می گرید

چون دیده ترا سر مست از باده اغیاری در خون خود از غیرت غلتیده که می گرید

تنها نه از این مردم صد روی و ریا دیده است از مردمک خود هم بد دیده که می گرید

لب نیک و بد دنیا نا خوانده که می خندد چشم آخر هر کاری پاییده که می گرید

صد داغ نهان دارد این سینه که می سوزد صد گونه بلا دیده است این دیده که می گرید

هوس بربری کردم

سیل خون‌آلود اشکم بی‌خبرگیرد تو را خون مردم‌، آخر ای بیدادگر، گیرد تو را

ای شکرلب‌، آب چشمم نیک دریابد تو را وی قصب‌پوش آتش دل زود درگیرد تو را

ورگریزی زین دو طوفان چون پری برآسمان بر فراز آسمان آه سحر گیرد تو را

باخبرکردم تو را خون ضعیفان را مریز زان که خون بی‌گناهان بی‌خبر گیرد تو را

نفرت مردم به مانند سگ درنده است گر تو از پیشش گریزی زودتر گیرد تو را

کن حذر زان دم که دست عاشق دلمرده‌ای همچو قاتل در میان رهگذر گیرد تو را

ای خدنگ غمزهٔ جانان ز تنهایی منال مرغ دل چون جوجه زیر بال و پر گیرد تو را

خاک زیر و رو ندارد پیش عزم عاشقان هر کجا باشد بهار آخر به بر گیرد تو را

چقد عین داش