یار بیگانه نوازم، شرح عشق جانگدازم قصه ای از سوز و سازم، باتو می گویم امشب
تا که چشمِ جان گشودم، شمعِ پنهانِ وجودم شعله زد بر تار و پودم، آه جانسوزم امشب

تو ندانی که چه کردی، به من و دل من به خدا که غمت در من بی دل، تو کجا، من خسته کجا
رهگذاری، بی نصیبی، بی قراری، بی شکیبی، تا سحرگه ناله سر کرده،

نیمه شب ها در سیاهی،بی نصیبی، بی پناهی، از سر کویَت گذر کرده ..

ای بهشت موعودم، آن سیاهی من بودم
بی خبر ای سرور من، می گذشتی از بر من
نه اشک چشمم را بدیدی، نه ناله قلبم شنیدی
چو بخت من رفتی مه من، چو آهوی صحرا رمیدی
زسوی من دامن کشیدی، تو دل شکستی، دل شکستی

به که گویم، چه بجویم، که چه کرده غم تو به ما تو کجایی، چه نوایی، که کسی نشنیده تو را..
نیمه شب ها در خیابان، عاشقی در زیر باران می نوازد مویهِ مهتاب، یاد یارم در میان
رنگ آواز قناری، لغزش آرام من در خواب..

کی اشکاتو پاک میکنه ، شبا كه غصه داری، دست رو موهات كی میكشه ، وقتی منو نداری

شونه ی كی مرهم هق هقت میشه دوباره، از كی بهونه میگیری ، شبای بی ستاره

برگ ریزونای پاییز كی چشم برات نشسته، از جلوپات جمع میكنه برگای زرد وخسته

كی منتظر میمونه ، حتی شبای یلدا، تا خنده رولبات بیاد ، شب برسه به فردا

كی از سرود بارون قصه برات میسازه، از عاشقی میخونه وقتی كه راه درازه

كی از ستاره بارون ، چشماشو هم میذاره، نكنه ستاره ای بیاد و یاد تو رو نیاره

من نمیگم تو مهم ترین آدم زندگیمی ولی
من پیش تو خودِ واقعیمم!
من نمیگم تو مهم ترین آدم زندگیمی ولی
من هر موقع پیامتو میبینم تو دلم پروانه ها پرواز میکنن!
من نمیگم تو مهم ترین آدم زندگیمی ولی
تو تنها کسی هستی که حرفامو میفهمی!
من نمیگم تو مهم ترین آدم زندگیمی ولی
به جاش هر لحظه دلم برات تنگ میشه!
من نمیگم تو مهم ترین آدم زندگیمی ولی
تو نوتیفیکشن مورد علاقمی!
من نمیگم تو مهم ترین آدم زندگیمی ولی
تو تنها کسی هستی که از حرف زدن باهاش خسته نمیشم!
من نمیگم تو مهم ترین آدم زندگیمی ولی
تو کمکم میکنی کم نیارم و ادامه بدم!
من نمیگم تو مهم ترین آدم زندگیمی
تو خودِ خود زندگیمی......

وقتی همش حالت رو میپرسم ،
وقتی میگم روزت چطور بود ،
وقتی برات آهنگ میفرستم ،
وقتی نگرانتم ،
وقتی بهت میگم مراقبت کن ،
وقتی میگم بیا ببینمت ،
وقتی تنها تاریخی که یادم نمیره و برام خیلی مهمه روز تولد توعه ،
وقتی میگم ویس بده صدات رو بشنوم ،
وقتی روت حساسم ،
وقتی بهت میگم من تو هر شرایطی کنارتم ،
وقتی بهت صبح بخیر و شب بخیر میگم
همه ی اینا یعنی دوستت دارم (:
صبح بخیر من ، یعنی وقتی بیدار شدم اولین چیزی که بهش فکر کردم تو بودی ،
و همینطور شب بخیر من ، یعنی اخرین چیزی که قبل خواب بهش فکر کردم تویی . . .
یک ساعت باهم چت میکنیم من ۲۳ساعت دیگه اش رو همش چتمون رو مرور میکنم و مدام لبخند میزنم.
ویس میفرستی من هزار بار گوش میدم و باز هم خسته نمیشم و بدون اینکه بفهمم ، لبخندی میاد روی لبم ،
حوصله هیچکس رو ندارم اما برای تو تا هروقت که بخوای هستم و وقت دارم.
میبینی؟ تو ناخودآگاه شدی همه چیز من ،
دلیل لبخند زدن های من . . .
#دلی-نوشت

لایکی گلم

وقتی تو با من نیستی از من چه می ماند از من جز این هر لحظه فرسودن چه می ماند

از من چه می ماند جز این تكرار پی در پی تكرار من در من، مگر از من چه می ماند

غیر از خیالی خسته از تكرارِ تنهایی غیر از غباری در لباسِ تن چه می ماند

از روزهای دیرِ بی فردا كه می آید؟ از لحظه های رفتة روشن چه می ماند

از من اگر كوهم، اگر خورشید، اگر دریا بی تو میانِ قابِ پیراهن چه می ماند

بی تو چه فرقی می كند دنیای تن ها را غیر از غبار وآدم وآهن چه می ماند؟

وقتی تو با من نیستی از من كه می پرسد از شعر وشاعر، جز شب وشیون چه می ماند

خو حالا میگفتی من ضایع نشم

خسته ام از آرزوها؛ آرزوهای شعاری شوق پرواز مجازی؛ بالهای استعاری

لحظه های کاغذی را؛ روز وشب تکرارکردن خاطرات بایگانی ؛ زندگی های اداری

آفتاب زرد وغمگین؛ پله های رو به پایین سقفهای سرد و سنگین؛ آسمانهای اجاری

با نگاهی سرشکسته؛ چشمهایی پینه بسته خسته از درهای بسته؛ خسته از چشم انتظاری

صندلیهای خمیده؛ میزهای صف کشیده خنده های لب پریده؛ گریه های اختیاری

عصر جدولهای خالی؛ پارکهای این حوالی پرسه های بی خیالی؛ نیمکتهای خماری

رونوشت روزها را؛ روی هم سنجاق کردم شنبه های بی پناهی؛ جمعه های بی قراری

عاقبت پرونده ام را؛ با غبار آرزوها خاک خواهد بست روزی؛ باد خواهد برد باری

روی میز خالی من؛ صفحه ی باز حوادث در ستون تسلیتها؛ نامی از ما یادگاری

امیر دیوونه

ناقابله فدا نگران نباش اون بامن

سلام ممنون ازدوستان

رفتی دلم شكستی ، این دل شكسته بهتر-پوسیده رشته عشق ، از هم گسسته بهتر

من انتقام دل را هر گز نگیرم از تو-این رفته راه نا حق ، در خون نشسته بهتر

در بزم باده نوشان ای غافل از دل من-بستی دو چشم و گفتم ، میخانه بسته بهتر

چون لاله های خونین ریزد سر شگم امشب-بر گور عشق دیرین ، گل دسته دسته بهتر

آیینه ایست گویا این چهره ی غمینم-تا راز دل ندانی ، در هم شكسته بهتر

فرسوده بند الفت ، با صد گره نیرزد-پیمان سست و بیجا ، ای گل ، نبسته بهتر

گر یادگار باید از عشق خانه سوزی …-داغی هما بسینه ، جانی كه خسته بهتر

من نمیخوام یه غریبه باشم؛ میخوام اون کسی باشم که بالای استخون ترقوتُ میبوسه......
همونی که وقتی خسته شدی و کسل بودی دوست داری کنارش بشینی پشت
فرمون و بزنی به جاده، تو خیابونا آهنگای مورد علاقتو باهاش گوش بدی و مطمعن باشی همیشه یکی کنارت هست که هر وقت خواستی همزمان با تو اونارو فریاد بزنه و برات بخونتشون. ......
همونی که وقتی باهاشی دیگران بهش حسودی کنن و بدونن چه جایگاهی توی قلبت داره.
همونی که دوست داری بری بغلش و هیچوقت از عطر تنش جدا نشی.....
همونی که درست تو شرایط سخت دستاتو سفت میگیره و توی چشمات زل میزنه و میگه من تا تهش باهاتم.
همونی که وقتی دورت شلوغ میشه سریع اسمشو صدا میزنی و نگرانی نکنه یه موقع ازت دور شه.
همونی که دوست داری تا همیشه اسمش روی قلبت، توی رگای آبیِ تنت و زبونت جاری باشه.
من دلم میخواد همون فردی باشم که حاضر نیست به کسِ دیگه ای به غیر از تو بگه "عشق"

❤(: