کفشهایم رامی پوشم
و به شهری دور سفر خواهم کرد
آن جا که حقیقت های اینه شیرین باشند
آن جا که زبان مردم قلبشان باشد
آن جا که بی فاصله بتوان عاشق بود
دلتان نگیرد از تلخی‌ها ...
یک نفر هست همین حوالی
دورتر از نگاه آدم‌ها
نزدیک تر از رگ گردن
روزی چنان دست‌‌تان را می گیرد که
مات می شوند تمام کسانی که
روزی به شما پشت پا زدند...
: بالاخره یکیو پیدا می کنی که می بینی بدون حد و مرز بهت عشق می ورزه، بهت ارزش می ده، برات احترام قائله، طرز فکرتون خیلی شبیه همه، درکت می کنه، سلیقه موسیقیتون یکیه، همه ی شکستگیات و زخماتو می‌بنده، به بهتر شدنت کمک می کنه، بهت آرامش میده و رفتارای بچگانه نداره، برای آینده ارزش قائله و باعث پیشرفت جفتتون میشه، کنارش خوش میگذره، از موندنش مطمئنت میکنه و باعث اعتمادت میشه، زندگیتو قشنگ تر میکنه و متوجه میشی آدمای قبلش سو تفاهم بودن و خدا برای چی از زندگیت بیرونشون کرده، بالاخره یک آدم مناسب تو میآد که بهت می‌فهمونه زندگی ارزش ادامه دادن داره.
یک قدم تا خوشبختی فاصله دارم
اما
کفشهایم پاره و نفس‌هایم نای رفتن ندارند
بگذار بگریم در حسرت رسیدن
دوست داشتن اندازه ندارد...
وقتی یک نفر را از صمیم قلب دوست داری....
یعنی تمام جانت درگیر اوست...
تمام احساست درگیر اوست...
وهیچ فاصله ای او را از تو دور نمی کند...
از آدمای کثیفی که چشمشون دنبال همه هست
فاصله بگیرید اونا فقط قلبتون و میشکنن
و روحتون و متلاشی میکنن.
اشتباه نکن
دور و نزدیک بودنِ آدم‌ها به فاصله‌شان تا تو نیست، نزدیک‌ترین آدم به تو، آن کسی است که از دور‌ترین فاصله، همیشه هوایَت را دارد ...
اینکه گاهی میخندم
اینگه گاهی با کسی حرف می زنم
راه رفتن روی زمین صاف است
در فاصله ایی کوتاه
میان دو گودال عمیق.....
خیلی عجیبه
حضورِ یه آدمی که کیلومترها ازت فاصله داره؛میتونه خیلی بیشتر از اون آدمی که دقیقا رو به روت ایستاده خوشحالت کنه! و عجیب تر اینکه نبودنش یه جوری حالتو بد میکنه، که واقعا صدای شکستنِ قلبتو میشنوی.
گاهی باید از دیگران فاصله بگیری ...! اگر اهمیت دادند ارزشت را خواهی فهمید ...! و اگر اهمیتی ندادند خواهی فهمید کجا ایستاده‌ای ...!
نباید دنبال عوض کردنِ دنیا بود. دنیا خیلی وقته راه افتاده. از همون اولش هم بد راه افتاده، بلافاصله هم راهش کج شده و توی این راه کج خیلی جلو رفته. حالا هیچ‌کس نمی‌دونه تو کدوم جهنم‌دره‌ای سرگردونه و مارو هم با خودش می‌بره. هیچ‌کس هم نیست که دست آدمو بگیره. همه مثل همند.
گاهی باید از دیگران فاصله بگیری …
اگر اهمیت دادند
ارزشت را خواهی فهمید.
و اگر اهمیتی ندادند
خواهی فهمید کجا ایستاده‌ای …
من اینجا نگران و دلتنگ تو انجا نگران و بی قرار در ساعت قرارمان
فاصله ها چه میخواهید از ما
انگار تمام کوههای یخ در مقابلم ایستاده اند
فقط میگویم مواظب خودت باش
سلام و احترام خدمت کاربران شبکه اجتماعی #فیس_بوک ایران
سوالی را از شما بزرگواران عزیز دارم اونم این هست که شما اگر تو این مملکت جزو سران مملکت بودید چه کارهایی
انجام می دادید تا مردم از این حالت سختی و دشواری نجات بدهید؟
لطفا با ادب و احترام و بدون حاشیه نظرات خود را برایم داخل دیدگاه بفرستید
تو هز زمینه ای تخصص دارید لطفا نظر دهید
