بی‌رحم ترین معادله‌ی دنیاست!

که هر قدر بیشتر دوستش داشته باشی

کمتر می‌فهمد..!

و من هنوز در گیرودارِ نبودنت

دوست داشتنت را از یاد نبرده‌ام...!

همیشه آنکه دوستت دارد

منم؛

همیشه آنکه نمی‌داند

تویی..!

عشق

گاهی لبخند می‌شود

روی لبت؛

گاهی دلتنگی می‌شود

می‌افتد به جانت..

در تنهاییِ هر کسی

حتما

پای خاطره‌ای در میان است...!

و یک روز

دلت

برای تمامِ خاطره‌هایی که نساختی

خواهد سوخت..!

تمامِ روز می‌شود به تو فکر کرد

و تنها نبود..!

تا عشق نیاید

جمعه حالش نگران است

این روزها به یاد آوردنت،

به طور دلگیری دائمی ست...!

یک طرف رویای توست

یک طرف اندوهِ من؛

آن طرف عشقی که سرد است،

این طرف دردی که گرم...!

چه اهمیتی دارد!

امروز

چه روز از چه ماه و چه سالی ست...!

مهم

دوست داشتنِ توست..

کاش خدا

دستِ این اردیبهشت را بگیرد و ببرد.

هوایی می کند

دلی را که باید فراموش کند...

اینجا رسم است!

دلشان برای کسی که هست،

تنگ نمیشود...!

باید نبود

باید رفت..!

حالِ بیدار شدن نیست !

با خیالِ تو باید

خوابید ؛

رویا دید ؛

صبح ارزانی مردم

دلِ من خوابِ تو را می‌خواهد ...

شاید عشق همین باشد

که من

دلتنگ وار

و دلتنگ وار

تنها به دوست داشتنت

اکتفا کنم...!