آدم برای اینکه احساس زنده بودن کند، باید کسی را دوست داشته باشد.
باید کسی را دوست بداری تا هر صبح دلیل محکمی برای بیدار شدن داشته باشی و هربار که به بنبست رسیدی برهان قاطعی برای جا نزدن و ادامه دادن...
باید کسی را دوست بداری تا "هر نفس که فرو میرود ممد حیات باشد و هر نفس که بیرون میرود مفرح ذات"...
باید کسی را دوست بداری تا با تماشای نور باریک و ضعیف ماه، غرق اشتیاق شوی و با شنیدن آوای آرام جیرجیرکها، احساس رهایی کنی.
آنان که کسی را دوست دارند، احساس زندهبودن میکنند و آنان که توسط کسی دوست داشته میشوند، زندگی میکنند...
چه خوشبختند آنان که دوست دارند و چه خوشبختترند آنان که دوست داشته میشوند...
{maxHeight:500});" target="_blank" rel="nofollow">




1399/02/24 - 19:55 ·