آدم ها فکر میکنند بعد از رفتنشان باید مانند صندوق پستی زنگ زده و باران خورده درست در نقطه ای که رهایت کرده اند
تا ابدیت منتظر پیغامشان بمانی اما نه
همیشه این طور نیست آدم ها دل دارند ، پا دارند، بند دلشان که پاره شود بند کفش هایشان را محکم میکنند و می‌روند
دوست داشتن فصل دارد
دوست داشتن زمان دارد
کدام باغی را دیده ای زمستان که میشود لباسی از شکوفه بپوشد ؟ کدام مسافر ی را دیده ای که چمدان به دست سال ها در ایستگاهی متروکه چشم به ریل ها بدوزد؟
تو دیر به سراغم آمدی، تو دیر برآورده شدي آرزوی کوچک من، مثل بر آورده شدن آرزو ی کودکی ام در بزرگسالی؛ دوست داشتن تو دیگر به کارم نمی‌آید، دیگر اندازه ام نمی‌شود…گفته بودم نه؟
دوست داشتن فصل دارد
دوست داشتن زمان دارد..
