مرررسی فرشتــه جانــــ ، اتفاقا دیروز می گفتم کاش آدم از این زندگی شهری
و فرسایش فکری سفر کنه به روستایی خوش آب و هوا و یه زندگی بی دغدغه
و پر از آرامش رو تجربه کنه با یه همدل ، فارغ از هر چه مسایل سیاسی و خبرهای
روح فرسا و خسته کننده .

حرفی که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند
نمیدونم شعرش رو درست گفتم یا نه

واقعا یه روستای خوش آب و هوا با مرغ و خروس و جوجه هاشون خیلی عالی میشه

یه زندگی زیبا رو ترسیم کردی.منم همیشه همچین زندگی رو تصور می کنم

آره همون شعر درسته ، سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند
. دقیقا همین داشتن طیور و گلخونه کوچک و تره بار و...
دیگه اینا رو نگفتم

همه چیز.سبزی بکاری واسه خودت.از کاشته های خودت استفاده کنی

من همیشه به این فکر می کردم که تو زندگی آینده ام واسه خودم یه گلخونه ی کوچیک بزنم مایحتاج روزانه ام رو توش بکارم و تازه استفاده کنم هر روز

منو بردی تو رویایی که همیشه هستم

این گلخونه هست که بالاسرمون هر روز می بینیم منو دیوونه کرده

دلمــون رفت کوتاه بیا ، خیییلی موافقــم

امیدوارم به چیزهایی که دوست داری برسی.دست خود آدمه و کاری نداره

اینا تصورات هر روز و هر شبه منه آقا مسعود.تو داغمو تازه کردی

تو هم همینطور مهـربون ، آره ولی هر چی سبک سنگین می کنیم
یه چیزایی دست و پا مونو بسته و کارو سخت کرده .

متشکرم ازت دوست خوبم.ولی بازم میشه کاریش کرد.مثلا شما یه روستای خوش آب و هوا نزدیک شهر محل کارتون پیدا می کنید و توش زندگی می کنید و واسه رفتن محل کار هم با ماشین خودتون میرید.مهم روحته که آرامش داشته باشه

آره اینم خیلی خوبه ، دوراندیشی و تصمیم بزرگ ب نظرم بهتره
مثلا یه روستای خوش آب و هوا و سر سبز ک در تموم فصول آب داشته باشه
درختان سرسبز و میوه ، خونه ای بزرگ و حیاطی بزرگ تر و ب دور
از هیاهوی شهر ، فقط جاده خوب و برق داشته باشه ما بقی اش
نیازی نیس و آدم یه زندگی خوب با حس حال قشنگ در هوای پاک
با خوراکی های طبیعی در کنار مردم ساده دل و مهربون سپری می کنه

دقیقا.باید یکم هم فکری به حال روح و روان و آرامش خودمون کنیم.این همه دوندگی کردیم شب و روز کجا رو گرفتیم.این بدن و ذهن نیاز به استراحت داره