کاش می شد یک گلدان آرامش،کنارِ پنجره یهر خانه ای گذاشتتک تک دیوارهای شهر را رنگهای تازهزد،دستی به سر و روی کهنگی ها کشید…کاش کوچه هامان پر می شد از عطرِ یاسِ رازقی،دلبرانگیِ شب بوهای سرمست و شکوهِ درختِ ا